Kółka zainteresowań „Liski”

Czym jest TUS?

TUS, czyli Trening Umiejętności Społecznych, to forma pracy z grupą ukierunkowana na uczenie się przez dzieci sposobów efektywnych sposobów funkcjonowania społecznego. Wspierane są: komunikacja /np. umiejętność słuchania, reagowania na wypowiedzi innych, zadawanie pytań/; umiejętności prospołeczne /m.in. nawiązywanie kontaktu wzrokowego, tworzenie i utrzymywanie granic, pomaganie innym/; radzenie sobie w trudnych sytuacjach/ np. nauka asertywności, proszenie o pomoc/; oraz takie sfery jak emocje /rozpoznawanie, nazywanie, stopniowanie/; czy budowanie własnej tożsamości /m.in. odkrywanie swoich cech, mocnych i słabszych stron/

Trening Umiejętności Społecznych to forma wspierania kompetencji społecznych dzieci z różnymi trudnościami. Wykorzystuje proces uczenia się, modelowania, odgrywania ról i generalizacji. Pomaga dzieciom w każdym wieku w wypracowaniu strategii radzenia sobie z codziennymi sytuacjami, oraz nazywania, rozumienia i regulowania emocji.

20 przykazań dla rodziców autorstwa Janusza Korczaka, pedagoga, przyjaciela dzieci, pierwszego rzecznika ich praw:

Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.

Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.

Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.

Nie rób ze mnie większego dziecka niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą

Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jesli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuje sie tym co mówisz jesli rozmawiamy w cztery oczy.

Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.

Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.

Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty jesteś moim wrogiem lecz Twoja miażdżąca przewaga!

Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości, czasami wykorzystuję je by zwrócić Twoją uwagę.

Nie zrzędź, w przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię sie głuchy.

Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuje się przeraźliwie tłamszony kiedy nic z tego wystkiegonie wychodzi.

Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.

Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.

Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i trace całą moją wiarę w Ciebie.

Nie odtrącaj mnie gdy dręczę Cię pytaniami. Może sie wkrótce okazać, że zamiast prosić Cię o wyjaśnienia poszukam ich gdzie indziej.

Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.

Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować sie miłością, o jakiej nawet Ci sie nie śniło.

Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.

Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam sie to udało

Nie bój się miłości. Nigdy.